وقتی لارج، لارج نیست!
06 | 2 | 1404
میلاد محمدی

وقتی لارج، لارج نیست!

رازهایی که پشت برچسب لباس پنهانه. رازهای ترسناااااک. یوهاهاهاهااااا.

بی‌مزه! نه ولی جدی اینا رو باید بدونی.

دیدی یه لباس میخری لارج و سایزته. یه لباس دیگه همون سایز می‌خری میبینی تنگ یا گشاده؟

اینجاست که حس سردرگمی سراغمون میاد. ولی نترس...

این موضوع ربطی به اندام تو نداره جان دل پریجهان. ربط داره به چیزهایی که پشت صحنه‌ی تولید لباس اتفاق می‌افته.

بیا با هم بررسیشون کنیم.

۱. دلیل اصلیش اینه که تولیدی‌ها گاهی سایز استاندارد و یکسانی ندارن. هر تولیدی، بسته به الگوی خودش، جنس پارچه، مدل لباس، سایز «لارج» رو با ابعاد متفاوتی در نظر می‌گیره. مثلاً یه جایی دور سینه‌ی لارج رو ۹۸ سانت می‌زنه، یکی دیگه ۱۰۵ سانت!

۲. جنس پارچه، راز پنهان در سایز

نحوه ریسندگی تار و پود پارچه میتونه روی سایز نهایی لباس تأثیر بذاره.

کلاس پارچه شناسی که رفتم با چیزااااایی آشنا شدم عجیب غریب. درباره مراحل تولید پارچه و جزئیات پیچیده کارخونه‌های عظیم! الیاف/ ریسندگی/ نخ/ بافندگی/ رنگرزی/ تکمیل. 

بعد تاااازه. مثلا پارچه لینن تو مرحله‌ی تکمیل که آخرین مرحله‌س، با ۵ مدل تکمیل و آنزیم و … مواجه میشه و ۵ مدل مختلف لینن میشه! بعد ما به همه‌شون میگیم لینن!!! 

۳. آیا می‌دونستی چیزی به‌نام "استراحت پارچه" داریم؟

این یکی رو خیلی‌ها نمی‌دونن و دقیقاً یکی از رازهای مهم تفاوت سایزه:

وقتی پارچه از طاقه باز می‌شه، فشار و کششی که طی زمان یا بسته‌بندی روش بوده، باعث می‌شه الیافش در حالت نهایی خودش نباشه.

برای همین توی تولیدی‌های حرفه‌ای، پارچه رو قبل از برش‌زدن بین ۸ تا حتی ۴۸ ساعت روی سطح صاف پهن می‌کنن تا:

به اصطلاح، استراحت کنه

الیاف خودش رو نشون بده

فرم واقعی پارچه مشخص بشه

 اگه این مرحله رعایت نشه، ممکنه لباسی که برش خورده، بعداً از نظر سایز به هم بخوره و این یکی از دلایله که دو تا L با هم فرق دارن، حتی اگه از یه نوع پارچه باشن.

۴. انبارداری و زمان هم بی‌تأثیر نیستن.

لباسی که مدت زیادی در انبار مونده، ممکنه تحت فشار، رطوبت، یا آویزان بودن، فرم پارچه‌ش عوض بشه. همینم باعث می‌شه که حس سایزش فرق کنه با چیزی که باید باشه.

---

راهکار چیه؟

? بهترین کار اینه که اگر فروشگاه لباس داری اول اینکه اندازه فروشت تولید کن. و دوم اینکه اندازه‌های دقیق لباس (سانتی‌متر) توی سایت یا توضیحات محصول نوشته بشه.

مثلاً:

عرض سینه: ۹۶ سانت

قد لباس: ۷۲ سانت

قد آستین: ۵۵ سانت

اینطوری مخاطب دقیق‌تر انتخاب می‌کنه، نه حدسی. به مخاطبمون احترام بذاریم. یه چیزایی شاید دست ما نباشه مثل تولید الیاف و پارچه. ولی کمترین کار اینه به مخاطبمون سانتی‌متری بدیم.